شهرنوشت :

به قلم : ایمان لورابی

در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ جناب آقای دکتر روحانی کلید را نشان داد و گفتمان انتخاباتی خود را حول محور مذاکره با جهان بخصوص آمریکا در راستای خروج از انزوای بین المللی و عادی کردن روابط دیپلماتیک در جهت بهبود وضعیت معیشت مردم و راه اندازی چرخ های اقتصادی کشور مطرح نمودند، هرچند که فضای رادیکالی موجود(دولت احمدی نژاد) در آن زمان موجب پدیداری یک چنین گفتمانی را در کشور ایجاب نمود، ولی علیرغم این دغدغه مدنی در همان زمان نیز در بین نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری کسی (دکترمحسن رضایی) بود که این رویکرد صرف را مستدل با پیش کشاندن برنامه ریزی های منظومه ای در همه بخش های مختلف اقتصادی، خدماتی، فرهنگی و اجتماعی بصورت همزمان عملیاتی تر پیشنهاد نمود و این گفتمان را با نشان دادن اسکناس هزار تومانی که در هر دوره از حیات دولت ها ارزش آن کاسته گردیده در مقابل کلید معجزه گر نشان داد و تمام هم و غم آن نامزد(دکتر محسن رضایی) بها دادن به ارزش پول ملی و رجوع به اقتصاد مردم نهاد حول محور گفتمان نگاه به داخل همزمان با آغاز دیپلماسی ها مطرح نمود.

به هر طریق ممکن، هشت سال با فراز و نشیب خاص خود با همه خوب و بدش گذشت و مردم شریف ایران اکنون بخوبی در یافتند که در تقابل گفتمانی کلید و اسکناس کم و بیش منطق کدامیک برتر بوده است.