شهرنوشت:

یاداشتی از : پیمان نجف پور

پیامش کوتاه بود اما درد آور: تو رو خدا به گوش همه برسونید بلوط ها و مراتع لالی در حال سوختند و مددرسانی نیست.

آری همان بلوط های پیر زاگرس که سالها نان بلوط و کَلگِ مردمان بختیاری بودند و سایه سار خستگان مانده در راه و شکوه و زیبایی زاگرس مظلومی که مهربانانه قرن ها در خدمت مردم بوده و مراتعش چراگاه دامهایمان و جنگلها و کوههایش مأمن انواع حیوانات و طبیعت بکرش زبان زد خاص و عام…..

اما سالهاست که از هر گوشه و کنارش صدای زجزه های بلوط های پیر و درختان و درختچه ها و مراتعش در دل آتش های که عمدتاً حاصل نامرد مردانیست که در دل زاگرس بپا میکنند .

امروز نیز درختان بلوط زاگرس قهرمان در دشت زیبای لالی در حالی در زبانه های آتش میسوزند که بجز تنی چند مردم منطقه و معدود نیروهای امداد فریادرسی ندارند، من را به این واداشته اند تا بنویسم از درد و فریاد در آتش افتاده زاگرس و بلوط های پیرش.

امید اینکه صدای فریاد در گلو خفته ی بلوط های پیر زاگرس در لالی باشیم و دلهای دوستداران طبیعت و محیط زیست مظلوممان بسوز بیاید و حرکتی جهادی در خاموشی آتش در دل لالی صورت پذیرد.